Persephone gewassen inkt, krijt, 2010
(licht en donker tentoonstelling Rome 2011) Privébezit
Voor een tentoonstelling over de Apollo van Veï dook ik in de Oudheid en kwam op het belang van de zonsopgang. De zon stond centraal en werd vereerd in de tempels, waar priesters de ochtendnevel bestudeerden om te kijken wat de zon uit de onderwereld had meegenomen. Zo konden ze voorspellingen doen.
Eén van de ontroerende figuren uit de Oudheid is Persephone. Godin van de lente en koningin van de onderwereld. Zij was de dochter van Demeter, de godin van de oogst en staat voor het eeuwige meisje, voor humor en speelsheid. Het verhaal gaat dat ze aan de oever van een meer narcissen plukte en werd geroofd door de god van de onderwereld, Hades. Haar moeder was ontroostbaar en de wereld stierf en werd koud. Met de onderwereld werd toen afgesproken dat Persephone een half jaar boven zou wonen bij haar moeder. Dat was de lente en de zomer. Het andere half jaar bracht ze door in de onderwereld. Dat staat voor de herfst en de winter.
